چندی پیش در مورد یک بیمار عادی در داروخانه خود با تصمیم دشواری روبرو شدم. خانم اسمیت نیاز و عشق را ابراز كرد كه تصمیم گرفتم به او اعطا كنم ، بودجه مورد نیاز او را برای سفر به خارج از ایالت ، انتخاب نوه های خود ، بازگرداندن آنها به خانه و پرورش آنها به عنوان مال خود فراهم كنم.
او قول داد تا به من بازپرداخت کند و من تصمیم گرفتم که از این تصمیم و تعهد برای انجام این کار احترام بگذارم ، با این حال با گذشت زمان ، و تاریخ موعود همچنان به پیشرفت در آینده تغییر می کند ، روابط ما به سرعت وخیم تر می شود. همانطور که تصور می کنید ، مطمئناً این خواسته من نیست که اینگونه باشد. او می دانست که پول ندارد و بنابراین برای انتخاب داروهای مورد نیاز خود وارد داروخانه نمی شود. کمی مشکل ، کمی مشکل. من فکر کردم که چه کاری باید انجام شود و طبق روال من ، در موارد متعددی به پدر رفتم تا درخواست کنم. "در این شرایط چه کاری باید انجام دهم؟" حتی از توصیه برخی مسیحیان بالغ دیگر خواستم تا افکارشان را در مورد این موضوع بپرسند.
اما من هنوز جواب صلح را نداشتم. فکر کردم ، فقط می توانم بدهی او را ببخشم ، زیرا به هر حال به پول برگشتی نیازی نداشتم ، اما می خواستم به تعهد و تصمیم او برای بازپرداخت من احترام بگذارم. بنابراین ، من هنوز جواب صلح خود را نداشتم. با گذشت زمان و آخرین تاریخ موعود خود تعیین شده به سرعت نزدیک می شد ، من هنوز آن جواب صلح را نداشتم. سپس ، فقط یک روز از خانه ، پدر جواب من را که جستجو کردم ارائه داد.
روز بعد ، من به محل کار رفتم و حدوداً دو ساعت از روزم گذشت و به من اطلاع داده شد که خانم اسمیت در پیشخوان است و می خواست با من صحبت کند. بنابراین ، همانطور که هستم ، با لبخندی بر چهره خود ، به سمت پیشخوان رفتم و گفتم: "امروز چطوره خانم اسمیت؟" و او با ابراز تأسف گفت: "اینجا پول شماست." و او به من داد. پول و نوع نگاه کردن را پایین انداخت و گفت ، "این فقط نیمی از آن است." و چون شروع کردم به حساب کردن ، او گفت ، "من می توانم بقیه پول را در ابتدای ماه آینده به تو بدم." من به او پاسخ دادم و من گفتم ، "شما می دانید که من واقعاً از تعهد شما برای بازپرداخت من قدردانی می کنم ، با این حال ، روابط ما را بیشتر قدردانی می کنم و آرزو می کنم که مسائل مربوط به پول آن را از بین نبرد." بنابراین ، پس من پول را به دست او دادم و گفتم ، "پس چطور این را حفظ می کنید و ما آن را صدا می کنیم؟" با شوک کاملی از چهره او ، نگاهی به من انداخت و گفت: "مطمئنی؟" او چند بار این سؤال را پرسید و من گفتم ، با تأکید و با این بار یک لبخند بزرگتر از چهره من ، "کاملا!"
از آنجا که بار سنگینی از قلبم برداشته بود که چه باید بکنم ، اکنون می توانم آن را تحمل کنم. وقتی پول را به او برگرداندم ، نگاهش به دستش انداخت و با چشمانی اشک ریخت و نگاه کرد و گفت: "کجا به کلیسا می روید؟" این زن بلافاصله فهمید که عشق و کارهای خوبی که تازه تجلی یافته اند از آن است. خداوند. خیلی واضح بود
وقتی زندگی خود را به عشق و کارهای خوب متعهد می کنیم ، به آثاری که از طرف خداوند الهام گرفته و از آن انرژی گرفته شده است ، قابل توجه خواهد بود. دقیقاً مانند ماه نور و شکوه خورشید را منعکس می کند ، زندگی ما نیز نور و جلال پروردگار را منعکس می کند.
من شما را به عنوان فرزندان نور و روز ، همانطور كه در اول تسالونیكیان 5: 5 می گوید ، تشویق می كنم كه در نور راه بروید. متی 5: 16 می گوید ، "بگذارید نور شما قبل از مردم بدرخشد ، تا آنها کارهای نیک شما را ببینند و پدر خود را که در بهشت است ، جلال دهند." و جلال پروردگار مطمئناً جلب توجه می کند. خدا می تواند و می تواند درهای باز را برای ما فراهم کند تا بتوانیم خدمت کنیم ، دوست داشته باشیم و به دیگران آموزش دهیم. همانطور که در مارک 13:35 آمده است: "بنابراین مراقب باشید ، زیرا شما نمی دانید چه وقت صاحب خانه می آید." بگذارید تا فردا عشق و کارهای خوبی را که خدا اکنون در ما الهام می دهد از بین نبریم. بگذارید بزرگتر از گذشته دوست داشته باشیم و به خدا متعهد باشیم و به او اجازه دهیم اگر امروز بخواهی ، در زندگی ما ، کتاب بازیهای خوب را باز کند. بگذارید چشمانمان را بر خداوند ثابت نگه داریم تا امروز خواستار خود را برای فردا انجام دهیم ممکن است خیلی دیر باشد. خدا برکت دهد بچه ها.
پاسخ