در متی 6 آمده است: "شر روز کافی است ، و همه ما می دانیم که مثل جیمز پادشاه فانتزی برای آنچه امروز اتفاق افتاده صحبت می کند کافی است ، درست است؟" نیازی نیست اجازه دهید گذشته یا آینده وارد شود و امروز را سرقت کند ، این لحظه را الان دزدید. امروز صبح شنیدیم که گذشته و آینده ثابت هستند ، درست است؟ متغیری که ما باید با آن کار کنیم هم اکنون ، این لحظه است.
بنابراین ، من می خواهم دو نمونه از زندگی خودم را با شما به اشتراک بگذارم که در آن زمان لزوما بهترین نیستم. من در مسابقات پرش با اسب سوار و رقیب شدم و یک سال در دبیرستان برای بخشی که در آن شرکت کردم ، موفق به کسب برخی از فینال ها شدم و تنها دانش آموز اهل انبارم در آن سال بود که این کار را انجام دادم و بنابراین اتفاق بزرگی بود زیرا من تنها کسی بودم که مربی من در آن نمایش حضور داشت. بنابراین ، من وارد می شوم و در پرش دوم کاملاً آنرا پیچ می کنم. منظورم این است که ، من سقوط نکرده ام ، اما ممکن است شما هم داشته باشم ، می دانید؟ بنابراین ، من آن روز را به دور دوم نرساندم ، جای آن را نگرفتم و بسیار ناامید شدم ، زیرا احساس می کردم مثل همه سخت کوشی ها ، می دانید که تازه زباله بوده ام و من هم مردم را رها کرده ام. . و من مرتکب آن شدم ، مانند ، یک اشتباه بیش از حد طولانی. و حتی مانند امروز ، اگر من در حال رقابت با اسب هستم اگر بگذارم آن خاطره در ذهنم بیاید ، این باعث می شود من کاملاً ناکارآمد باشم ، درست است؟ از آنجا که من اجازه می دهم که اثر اشتباه گذشته را که در حال حاضر هستم قرار دهد. و کلام می گوید ، "به اندازه کافی روز" ، درست است؟
بنابراین ، گذشته به پایان رسیده است ، می دانید که ما نیازی به آن نداریم. و به همان روش ، ما نمی خواهیم اجازه دهیم نگرانی های آینده وارد ما شوند و امروز از ما سرقت کنند ، درست است؟ مثل ، من 30 سال دارم ، می خواهم روزی ازدواج کنم و یک خانواده داشته باشم. و قسم می خورم 99.9٪ از تمام دخترانی که با آنها به دبیرستان رفتم قبلاً این کار را انجام داده اند. و نه ، من به یک دبیرستان کوچک مسیحی رفتم تا آمار در واقع بسیار دقیق باشد. شوخی نمی کند. اما اگر به جای شکرگذاری برای مؤمنین عالی که با آنها زندگی می کنم و افرادی را که با آنها مشغول کمک مالی می شوم ، به آنچه افراد دیگری دارند یا آنچه ندارم ، می پردازم ، می دانید که ناسپاس بودن یا غیرمردم بودن می تواند اجازه دهد که این خواسته تبدیل شود یک ناامنی و نگرانی و تردید و ترس. و می دانید ، ما وقت نداریم که درباره آینده نگران باشیم زیرا بازگشت مسیح امشب یا فردا صبح می تواند اتفاق بیفتد و دیگر چیزهای این زندگی دیگر مهم نیستند ، درست است؟
بنابراین ، ما می خواهیم نگاه خود را بر روی عیسی ثابت نگه داریم و بدانیم که عیسی مسیح قبلاً همه چیزهایی را که ما در این زندگی لازم داریم انجام داده است. می دانید که ما در اداره گریس زندگی می کنیم که به معنای واقعی کلمه یک دوره فیض است. 2000 سال صبر کرد تا امروز بتوانیم داشته باشیم. بنابراین ، اگر این نگرانی را در مورد چیزی که ممکن است رخ دهد یا ممکن است رخ ندهد ، خراب نمی کنیم ، بدانید که اکنون می توانیم بسیار جذاب شویم.
می خواهم برای لحظه ای به داستان اسبم برگردم. بنابراین ، چند سال بعد در دانشگاه ، من به همان مسابقه راه یافتم و بار دیگر ، تنها دانش آموز آن سال بودم که چنین کاری انجام دادم. بنابراین ، در آن زمان ، مربی من که به طور معمول با آن سوار می شدم با من همراه نبود ، بنابراین ، با یک مربی جدید سوار اسب قرض شده شدم. بنابراین به طور عادی چیزی برای موفقیت من تنظیم نشده است ، درست است؟ اما من به شما خواهم گفت که آن مربی که من با آن سوار می شدم مربی است که کلمه را با من صحبت می کند ، بنابراین اکنون من اینجا ایستاده ام و با شما بچه ها امشب صحبت می کنم.
آن شب در حال گرم شدن بودیم و در عرصه گرم شدن می پریدیم و من دقیقاً همان اشتباهی را که در دبیرستان داشتم انجام دادم. فقط جلوتر و پرش از زمان ضعیف. و در آن لحظه ، من انتخاب دیگری داشتم ، اگر می خواهم اجازه دهم که آن ترس از شکست رخنه کند و این لحظه را از من سرقت کند یا اینکه می خواهم به رغم تمام فشارهایی که می کنم بگذارم صلح خدا حاکم شود. در آن یک دور رقابت احساس کردم.
بنابراین ، در آن لحظه ، مجبور شدم به جای علامت سواری سوار شوم و سوار شوم و خودم باشم تا اینکه نگران نباشم داخل شوم و آن را از من بگیرم. میدونی چیه؟ من بردم. و آن سال من بیشترین امتیازات را در بخش خود جمع کردم و در کل مسابقات شرکت کردم. و چرا این مهم است؟ فقط به این دلیل که یادآوری کننده عالی خداوند است. و او می خواهد خواسته های قلب ما را برآورده سازد. این خواسته قلب من بود و بنابراین خدا این کار را برای من انجام داد تا بتوانم این کار را انجام دهم. و هرچه از هر راه پرش شروع کردم ، موفق شدم ، همانطور که در آن لحظه و با آرامش بودم و به خدا اجازه دادم در من کار کند. و اکنون که به آن نگاه می کنم ، به یاد می آورم که خدا حتی بیشتر از آنچه در آن زمان متوجه شدم با من بود. خدا تو را حفظ کند.
پاسخ